Het is een scène die er inhakt: in de koepel van de Dom van Berlijn hangt een dode vrouw in een zwart gewaad, de armen gespreid als vleugels. Ze is op een extreem pijnlijke manier om het leven gebracht. Haar ogen zijn weggehaald. Om haar nek hangt een sleutel met het cijfer 17 erin gekrast. Rechercheur Tom Babylon schrikt nog meer van die sleutel dan van de manier waarop de dode vrouw is opgehangen. Tom was een puber toen zijn vriendengroepje een besluit nam, dat ze later diep betreurden. Om indruk te maken op de meisjes sprongen de jongens van een hoge brug. In het water vonden ze een vastgebonden lijk met een sleutel om de nek. De weifelende tieners namen de sleutel mee en waarschuwden pas dagen later de politie. Toen was het lijk weg. Tom gaf de sleutel aan zijn kleine zusje die kort daarop verdween. En nu duikt dezelfde sleutel op in de Dom.

Marc Raabe legt de lezer een bijna onmogelijk raadsel voor in dit eerste deel van een serie rond de stoere rechercheur Tom Babylon. Tom begrijpt dat de moorden te maken hebben met grimmige uitwassen van de ooit zo machtige elite in de DDR. Er werden in die tijd kinderen bij dissidente ouders weggehaald. Een aantal verdween. Wat als iemand na de val van de Muur niet meer kon stoppen? Heel ingenieus komen de verhaallijnen bij elkaar en wordt duidelijk waar de sleutel voor staat. Het verleden is nooit ver weg in het leven van de Berlijners, lijkt Raabe te willen zeggen.

Vert. Marcel Misset A.W. Bruna; 448 blz. €15.