Mario laat zijn vrouw, Olga, in de steek. Er is geen crisis in het huwelijk, althans zo denkt Olga. Zij is 38 jaar oud, nog aantrekkelijk, dat bewijzen de attenties van haar buurman Carrano. Maar Mario is uitgekeken op haar en hij trekt in bij een ander. Olga weet niet bij wie, ze verdenkt alle vrouwen uit zijn en haar omgeving. Behalve de enkele keren dat hij zijn kinderen komt bezoeken, slaagt ze er niet in om in contact te komen met haar ex-man. De ontgoocheling en woede zijn groot als Olga verneemt dat Mario samenwoont met een jonge stoeipoes die ze nog als kind hebben gekend.

Van een Griekse tragedie spreken, zoals de flaptekst doet, is wellicht overdreven. Dit is wel een doorleefd drama, gezien vanuit het standpunt van de vrouw. Onbegrip ("waar heb ik gefaald?") en woede zijn de gevoelens die bij haar opkomen. De meeste van haar vrienden liegen tegen haar. Trots als ze is, kan ze hun medelijden niet verdragen. Haar passies laaien vaak hoog op, tegenover haar omgeving, haar kinderen, haar buurman. Je leeft mee met haar in het gevecht met haar ex-man, met zichzelf en met haar omgeving. Zij zal uiteindelijk haar identiteit en zelfbewustzijn terugvinden. Olga leunt dicht aan bij het type vrouw dat Simone de Beauvoir beschrijft. Het scheidingsdrama confronteert haar met een nieuwe realiteit, waaraan ze niet kan ontsnappen, maar die helpt om haar identiteit te herwinnen en te bevestigen. [Bernard Huyvaert] Hide text

Nadat haar man Mario Olga verlaten heeft met haar twee kinderen en haar hond, wordt Olga's geestelijke en lichamelijke toestand maandenlang beheerst door ondraaglijke pijn en angst om uit het weefsel van zekerheden te vallen en angst om weer te leren leven. Ze zakt af, verzorgt zich slecht, kookt niet meer, wordt agressief, doet betalingsachterstand op, reageert af op de hond, sluit zich op en molt sloten. Nadat ze al schrijvend aan zelfanalyse gedaan heeft, zich spiegelend aan voorbeelden uit het verleden, en ontdekt heeft wie de veel jongere nieuwe vrouw van Mario is, belandt ze in een absoluut dieptepunt, waarbij ze zichzelf opsluit en de hond doodgaat. Ze wendt zich uiteindelijk om hulp tot een vriendelijke buurman, die interessanter blijkt te zijn dan zij dacht. Het boek geeft een goed beeld van de psychische en sociale problemen waar een vrouw in kan geraken die niet op eigen benen staat. Boeiend om te lezen, maar niet echt vrolijk. Paperback; kleine druk. Eerder verscheen van de Italiaanse schrijfster (1965) 'Kwellende liefde'*, verfilmd als 'L' amore molesto'. Hide text